سرویس جهان مشرق - اظهارات رییس جمهور فرانسه مبنی بر این که درباره ملاقات با پوتین مردد است، و متعاقب آن، لغو سفر از پیش تعیین شده پوتین در 19 اکتبر به پاریس، مجادلات تندی را در عرصه سیاسی فرانسه برانگیخته است.
فرانسوا اولاند، رییس جمهور فرانسه و دولت او، به دلیل موضع متناقض درباره دیدارِِ در نهایت لغو شده ی رییس جمهور روسیه، تحت حملات جدی قرار دارد. رهبران احزاب اپوزیسیون و نامزدهای انتخابات آتی ریاست جمهوری فرانسه، از این موضوع نگران هستند که پاریس تقریبا بی کم و کاست، راهبرد سیاست خارجی واشینگتن را دنبال می کند، بدون این که منافع ملی این کشور را لحاظ کند.
در واقع، آن ها معتقدند که بدون همکاری با روسیه، نمی توان فرانسه را در یک موقعیت دیپلماتیک مطلوب و موثر قرار داد.
تنش ها وقتی بالا گرفت که اولاند در مقابل دوربین یک کانال تلویزیونی محلی گفت که درباره دیدار با همتای روس خود، به خاطر آن چه در حلب سوریه می گذرد، تردید دارد. این سخنان، در کنار قطعنامه پیشنهادی فرانسه که توسط روسیه در شورای امنیت سازمان ملل وتو شد، مجادله دو کشور را تشدید کرده است. طبق این قطعنامه، فرانسه خواستار توقف بمباران هوایی شورشیان مسلح محاصره شده در حلب از سوی دمشق و مسکو شد. دمشق و مسکو، این پیشنهاد را «موهبتی» برای تروریست های محاصره شده در حلب می دانند که به رهبری شاخه القاعده در سوریه، جبهه النصره(جدیدا جبهه فتح شام) ضد دولت سوریه می جنگند.
سخنان فرانسوا اولاند بر این مبنا که " از خود می پرسد که آیا باید با پوتین دیدار کند یا نه"، موجی از انتقادات را در بین سیاستمداران فرانسوی به دنبال داشت. طبق برنامه قبلی، پوتین قرار بود در 19 اکتبر به پاریس برود تا با اولاند درباره برنامه پیشنهادی فرانسه برای رفع بحران اوکراین و سوریه صحبت کند.
نخست وزیر پیشین فرانسه(2012-2007) و نامزد انتخابات آتی ریاست جمهوری، «فرانسیس فیلون»، از اولاند به دلیل عدم قبول مشارکت در جبهه گسترده ضدتروریزم با شرکت روسیه، انتقاد کرد. جالب این جاست که این پیشنهاد را خود اولاند بعد از حملات مرگبار سال گذشته در پاریس مطرح کرده بود. فیلون گفت:
" البته که او(اولاند) باید رییس جمهور روسیه را بپذیرد....دیالوگ بین پاریس و مسکو ضروری است."
عضو برجسته مجمع ملی فرانسه از حزب جمهوری خواه، «نیکلا دیوئیک»، در مصاحبه با راشا تودی، اظهارات اولاند را «مطلقا غیرسازنده» خواند. او رییس جمهور دولت فرانسه را فاقد بصیرت سیاسی و فرهنگ سیاسی خواند.
او از این مساله انتقاد کرد که نخبگان سیاسی اروپا همگی وابسته به راهبرد سیاست خارجی آمریکا هستند. نماینده دیگر پارلمان از حزب جمهوری خواه- وزیر حمل و نقل در دوره ریاست جمهوری نیکلا سارکوزی- «تیری ماریانی»، انتقادات تندتر و بی پرده تری صورت داد و اولاند را «بنده آمریکا» نامید: " من از خود می پرسم که آیا سیاست خارجی فرانسوی اصلا وجود دارد؟ به طور روزافزون این حس را پیدا می کنیم که ما زایده ای بر وزارت خارجه(ایالات متحده) هستیم، یا سیاست خارجی فرانسه چیزی جز تقلیدی کامل از سیاست خارجه ستیزه جویانه ایالات متحده نیست."
نخست وزیر پیشین دیگر فرانسه و نامزد ریاست جمهوری در انتخابات آتی، «آلن ژوپه»، نیز طرفدار ملاقات رییس جمهور فرانسه با پوتین است: " ما نمی توانیم روابط با پوتین را قطع کنیم. ما یک جنگ سرد جدید را آغاز نخواهیم کرد." ژوپه افزود که اگر جای اولاند بود و رییس جمهور روسیه هم در پاریس بود، برای توضیح موضع فرانسه به دیدارش می رفت.
انتقاد مشابه از سوی جناح های کوچک تر در سنا و مجمع ملی فرانسه تکرار شد. «داوید راشلین»، از چهره های نزدیک به رهبر حزب «جبهه ملی فرانسه»، ماری لو پن، و مدیر کمپین انتخاباتی او، گفت که "فرانسه متعهد به صحبت با رییس جمهور روسیه است، اگر که می خواهد صدایش شنیده شود."
این وضعیت منجر به لغو سفر پوتین شد که توسط «دمیتری پسکوف»، سخنگوی کرملین، رسما اعلام شد. پسکوف دلیل این تصمیم را "تغییر در برنامه پیشنهادی قبلی فرانسه دانست." در پاسخ فوری به این اعلام کرملین، فرانسوا اولاند از خواست خود برای دیدار با پوتین در "هر زمان" برای گفتگو درباره روند صلح در سوریه خبر داد. اما به نظر می رسد که مسکو پاریس را یک طرف اصلی در حل بحران سوریه نمی داند. به علاوه، سفیر مسکو در پاریس، «الکساندر اورلوف»، در مصاحبه با رایدو اروپا 1از دعوت آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان، از پوتین در همان تاریخ 19 اکتبر، برای گفتگو پیرامون حل بحران در اوکراین طبق چارچوب «Normandy four» خبر داد. در واقع روسیه بیشتر روی تاثیرگذاری اروپا بر حل مساله بحران اوکراین حساب می کند تا حل بحران سوریه.
در وضعیت فعلی، پاریس که از کم ترین تاثیر در مستعمره سابق خود سوریه برخوردار است، به خوبی می داند که برای حل معضلات امنیتی و تروریزم، همکاری با روسیه امری کلیدی است. یکی از نتایج پیروی کورکورانه از راهبرد پنتاگون، سیل میلیون ها آواره ای بود که به سمت اروپا سرازیر شد و خود به بزرگ ترین معضل امنیتی اروپا تبدیل شده اند.
رییس جمهور فرانسه خود را در شرایط سختی می بیند، چرا که از سوی دو جناح اصلی اپوزیسیون تحت فشار شدید است. از سوی دیگر، فشارهای دیپلماتیک و اقتصادی آمریکا برای پیروی از سیاست وزارت خارجه آمریکا و اولویت های اقتصادی قرارداد «مشارکت دو سوی آتلانتیک برای تجارت و سرمایه گذاری»(TTIP) هم هست. به علاوه، عناصر اپوزیسیون در دولت حزب سوسیالیست فرانسه نیز خواستار سیاست خارجی مستقل و مشارکت با روسیه بر مبنای منافع ملی فرانسه هستند.
